Anche
per questo motivo ha creato, partendo all’inizio da casa propria, un festival
di poesia multilingue affinché si incontrassero tradizioni, voci e storie
diverse tutte tese al raggiungimento del traguardo fra i più importanti e a
lungo sognato: la pace.
Poezia e
Naim Araidi, të cilit ia
kushtuam Ditën Botërore të Poezisë, për tematikat e trajtuara fluturon lirisht
në hapsirat e shumëfishuara të librave
të botuar, si dhe në
veprimtarinë e tij si mësues, gazetar, politikan, i përkushtuar me të gjitha
forcat në mbrojtjen e kulturës arabe dhe Palestinës të “tij”. Një jetë
sigurisht jo e thjeshtë dhe që duket e qartë në të gjithë shkrimet dhe
veprimtarinë e tij, ku në pikën më të lartë si rezultat i të
gjithave përpjekjeve ngrihet madhështia:
poezia. Paqja e popujve ndodh përmes njohjes së tjetrit, që mund të ishte
armiku apo populli i tij, prandaj kultura bëhet absolutisht thelbësore. Pikërisht
për këtë arsye pati krijuar, duke u nisur si
fillim nga shtëpia e tij, një festival
poezie shumëgjuhësh në mënyrë që të
takoheshin traditat, zëra dhe histori të ndryshme që së bashku të
prirura në arritjen e qëllimit më të
rëndësishëm bërë kështu ëndërra
aq e gjatë : paqja.
Sul massacro dei bambini
Sul massacro dei bambini
A
I
bambini in tenera età si fissano occhi dentro gli occhi,
e
parlano l’uno all’altro
nel
silenzio fragoroso del linguaggio della morte.
Non
riuscivo a capire:
i
bambini in tenera età vivono
e
ancor più teneramente vanno alla morte.
Così
il poeta scriveva
non
in ebraico, non in arabo né in un’altra lingua,
i
bambini massacrati non hanno lingua,
come
il cielo testimonia.
Sembrava
parlassero
ma
non riuscivo a capire,
i
bambini in tenera età vivono
e
ancor più teneramente vanno alla morte.
Così
il poeta scriveva.
Dio
del cielo,
che
comprendi molto di più
tutto
ciò che con la tua saggezza hai inventato,
la
tua sapienza mi sovrasta,
e
non ti accuso.
B
Per
un momento cose che non devono
essere
dimenticate vengono dimenticate:
l’uomo
possiede la ragione,
l’animale
il cervello,
ma
non sono sicuro
per
chi dei due sarebbe più facile capire,
quando
il poeta rivela il crudele segreto della morte.
Morte
qui, morte là,
un
bimbo qui, una bambina là,
strappati
alla vita condotti alla morte:
un
pianto non ancora iniziato,
un
pianto non ancora finito.
Traduzione dal greco di: Beppe Costa
Për kërdinë në fëmijë
A
Fëmijë të vegjël kyçën sy me sy
Dhe
folën me njëri-tjetrin, dhe tjetri me njërin
Në
gjuhën e heshtur dhe të zhurmshme të vdekjes.
Nuk
arrita të kuptoja asgjë për be –
Fëmijë
në moshë të dhimbshme,
Dhe me vdekje fort më hidhëruese.
Kështu tha poeti:
Nuk foli Hebraisht, as Arabisht,
Asnjë gjuhë tjetër nuk përdori –
Fëmijët e therur nuk kanë gjuhë,
Sikundër do të dëshmojë edhe vetë zoti i lum.
Dhe
m’u duk se folën,
Por
nuk arrita t’i kuptoja
Fëmijët
në moshë të dhimbshme,
Dhe me vdekje fort më hidhëruese.
Kështu
tha poeti:
zoti
i lum në qiell,
Që
i kupton dyfish
Të
gjitha gjërat që bëtë me mençurinë tuaj –
Mençurinë
tuaj s’e bluan dot koka ime.
Nuk
ju padit.
B.
Dhe,
për një çast, gjërat
Që nuk duhen harruar,
Harrohen:
Njeriu ka arsye,
Kafsha ka tru,
Por
nuk e di
Se
cili syresh do ta ketë më të lehtë
Kur
poeti të nxjerrë në shesh
Të
fshehtën gjakatare të vdekjes.
Vdekje
këtu, vdekje atje –
Një
bir këtu, një bijë atje –
Shqyer
copë-copë në jetë dhe në vdekje.
Kjo
është kuja që nuk ka filluar,
Kjo
është kuja që nuk ka të mbaruar.
La quiete del villaggio
Nonostante tutto,
la tranquillità regna nel villaggio,
agli incroci tra la Galilea Superiore
e quella Inferiore.
Io e i miei cinque figli ci chiediamo,
uno per tutti e tutti
per uno.
Mia moglie Carmelite
conta, e ne risultano sei, e non sa
quale ha dimenticato.
Nonostante tutto,
siamo io e mia moglie
e i nostri cinque figli
e il silenzio. E il dormire
non arriva
su di me.
On the massacre of children
A.
Small children locked eyes to eyes
and spoke to one another, and another to one
in the silent, noisy language of death.
I couldn’t understand a thing-
children of tender years
and more tender deaths.
So said the poet:
neither Hebrew nor Arabic,
nor any other language-
slaughtered children have no tongues
as the heavens will bear witness.
And it seemed that they spoke
and I could not understand,
children of tender years
and more tender deaths.
So said the poet:
God in Heaven
who understands doubly
all things You made in Your wisdom-
Your wisdom is beyond me.
I do not accuse you.
B.
And for a moment the things
that must not be forgotten
are forgotten:
man has reason,
animal has a brain,
Traduzione dall’inglese di Ukë Zenel Buçpapaj
La quiete del villaggio
Nonostante tutto,
la tranquillità regna nel villaggio,
agli incroci tra la Galilea Superiore
e quella Inferiore.
Io e i miei cinque figli ci chiediamo,
uno per tutti e tutti
per uno.
Mia moglie Carmelite
conta, e ne risultano sei, e non sa
quale ha dimenticato.
Nonostante tutto,
siamo io e mia moglie
e i nostri cinque figli
e il silenzio. E il dormire
non arriva
su di me.
Traduzione dall'albanese di Valbona Jakova
On the massacre of children
A.
Small children locked eyes to eyes
and spoke to one another, and another to one
in the silent, noisy language of death.
I couldn’t understand a thing-
children of tender years
and more tender deaths.
So said the poet:
neither Hebrew nor Arabic,
nor any other language-
slaughtered children have no tongues
as the heavens will bear witness.
And it seemed that they spoke
and I could not understand,
children of tender years
and more tender deaths.
So said the poet:
God in Heaven
who understands doubly
all things You made in Your wisdom-
Your wisdom is beyond me.
I do not accuse you.
B.
And for a moment the things
that must not be forgotten
are forgotten:
man has reason,
animal has a brain,
Traduzione dall'arabo di Jay ShirKaren Alkalay-Gut
1
Gli abitanti di Galilea, forti come il sole,
duri come il sasso, teneri come la quercia,
cagliano fiamme come i fuochi di Sodoma,
umidi come il sale del mare,
lontano, troppo lontano, dai loro corpi.
E, dalla distanza della vicinanza,
e, dalla distanza della distanza,
afferro la corda dalle due estremità,
una legata
al mio collo,
l’altra al loro collo,
e grido loro:
abitanti di galilea,
lasciatemi solo,
per non perdere la strada,
lasciatemi guardare indietro,
e, l’anima, che muore con Gomorra.
2
Un filo sottile mi lega a voi,
tiratelo, che mi liberi,
e lasciatelo libero, che lo ritiro:
voi vi sentite uguali.
Tutti gli abitanti di Galilea
sono nati dal mio utero,
per sferrare attacchi contro di me,
e io sono nato dal loro utero,
La quiete del villaggio
Nonostante tutto,
la tranquillità regna nel villaggio,
agli incroci tra la Galilea Superiore
e quella Inferiore.
Io e i miei cinque figli ci chiediamo,
uno per tutti e tutti
per uno.
Mia moglie Carmelite
conta, e ne risultano sei, e non sa
quale ha dimenticato.
Nonostante tutto,
siamo io e mia moglie
e i nostri cinque figli
e il silenzio. E il dormire
non arriva
su di me.
Naim Araidy (Maghar, 1950-2015) was a poet, teacher ambassador. At a very young age he moved to Haifa to complete his education until he taught at the same University, Bar-Ilan, Gordon College of Education and The Arab University for Education in Israel. She presented two weekly programmes on Channel 2: one for children and a news bulletin. He founded The magazine Al-Aswar. Many of his works, originally written in Hebrew and Arabic, have been translated into many other languages, in 2014 he published Canzoni di Galilea (Seam) in Italian. He designed and founded the Nissan Poetry Festival in 1999, on the occasion of the second Intifada with the intention of establishing a channel of communication between the different religions that populate the Middle East, he of Druze religion.
In 2015 he received the Lifetime Achievement Award in Moniga del Garda.
duri come il sasso, teneri come la quercia,
cagliano fiamme come i fuochi di Sodoma,
umidi come il sale del mare,
lontano, troppo lontano, dai loro corpi.
E, dalla distanza della vicinanza,
e, dalla distanza della distanza,
afferro la corda dalle due estremità,
una legata
al mio collo,
l’altra al loro collo,
e grido loro:
abitanti di galilea,
lasciatemi solo,
per non perdere la strada,
lasciatemi guardare indietro,
e, l’anima, che muore con Gomorra.
2
Un filo sottile mi lega a voi,
tiratelo, che mi liberi,
e lasciatelo libero, che lo ritiro:
voi vi sentite uguali.
Tutti gli abitanti di Galilea
sono nati dal mio utero,
per sferrare attacchi contro di me,
e io sono nato dal loro utero,
per
sferrare attacchi contro di loro.
Ho
un’altra mente, io.
Loro
sono semplicemente persone,
e
qualcosa tra me e loro
rompe
le leggi dei padri e dei loro figli.
A
prescindere da me, nonostante
la
loro ira,
io
e gli abitanti di Galilea andiamo a piedi
sulla
mia corda tesa del patibolo,
o,
forse, nella loro.
3
Le
distruzioni si riparano
gli
ulivi portano i frutti dell’inverno
e
i sassi grossi macinano e uniscono ogni cosa
l’olio
per lenire i dolori,
e
l’aroma delle olive che respiriamo dalle narici
chiuse
dalle influenze di Galilea
continuerò
a strappare uno a uno le mie pagine
che
taglieranno la corda tra me e loro,
e
il sangue scorrerà.
Sarò
la vittima che espierà i peccati
il
mio peccato
contro
mio figlio.
Traduzione in italiano di Valbona Jakova
Banorët e Galilesë
1
Banorët
e Galilesë, të fortë sa dielli,
Të
ashpër sa guri, të butë sa lisi,
Flakë
nxjerrin si zjarret e Sodomës,
Të
njomë si kripa e detit,
Larg,
fort larg, nga trupat e vet.
Dhe,
nga largësia e afërsisë,
Dhe,
nga largësia e largësisë,
E
kap litarin në të dyja anët,
Njëra lidhur
Në qafën time,
Tjetra
në qafën e tyre,
U
thërras:
Banorë
të Galilesë,
Lërmëni
vetëm,
Që
të mos humbas rrugën,
Lërmëni
të shikoj mbrapsht,
Dhe,
shpirtin, lërmani të ndërrojë jetë me Gomorën.
2
Një fill i hollë më lidh me ju,
Tërhiqeni, që të lirohem,
Dhe lirojeni, që ta tërheq:
Ju ndjeheni njësoj.
Gjithë banorët e Galilesë
Lindën nga mitra ime,
Që të sulen kundër meje,
Dhe unë linda nga mitra e tyre,
që të sulem kundër tyre.
që të sulem kundër tyre.
Kam mendje tjetër, unë.
Ata janë thjesht njerëz,
Dhe diçka ndërmjet meje dhe atyre
I thyen ligjet e etërve dhe të bijve të tyre.
Pavarësisht nga unë, pavarësisht
Nga zemërata e tyre,
Unë
dhe banorët e Galilesë ecim
Në litarin tim të tendosur të trekëmbëshit,
Ose, mbase, të tyrin.
3
Prishjet ndreqen edhe pse në Galile bie borë
pareshtur.
Ullinjtë lidhin fruta në dimër
Dhe gurët e mëdhenj bluajnë dhe bashkojnë çdo gjë –
Vajin për të na i qetësuare dhimbjet,
Dhe aromën e llumit të ullinjve thithim me hundët
E
taposura me gripin e Galilesë.
Do
të vijoj t’i gris një nga një faqet e mia
Dhe ata do ta këpusin litarin mes meje dhe tyre,
Dhe gjaku do të vërshojë.
Do të jem viktima për të shlyer gjynahet
Mëkatin tim
Ndaj tim biri.
People of the Galilee
1
People of the Galilee are strong as the sun
crude as the terebinth gentle as the oak
burning like the fires of Sodom
moist as the salt of the sea
so far from their bodies.
And from the distance of closeness
and from the distance of distance
I grasp the rope at both ends
one tied
to my neck,
one to their neck,
cry out to them,
People of the Galilee!
Leave me alone
so I won’t be lost!
Let me look backwards
and my soul die with Gomorrah.
2
A thin thread binds me to you
pull on it and I go slack
and let it go slack and I pull!
You feel the same way.
All the people of the Galilee
were born from my womb
to be against me
and I from their womb to be against them.
I am of another mind.
They are but men
and something between me and them
breaks the laws of their fathers and sons.
In spite of me in spite of
their anger
I and the people of the Galilee walk
on a tight gallows rope of mine
or perhaps of theirs.
3.
Breaches are mended in spite of the Galilee snows.
Olive trees bear fruit in winter
and the great stones grind everything together-
the oil to soothe our wounds
and the olive-dregs breathe attar in our nostrils
stopped up with the grippe of the Galilee.
I will go on ripping up my pages
and they will cut the rope between me and them
and blood shall flow.
I will be the victim to atone
for my sin
to my son.
Traduzione dall’inglese di Ukë Zenel Buçpapaj
People of the Galilee
1
People of the Galilee are strong as the sun
crude as the terebinth gentle as the oak
burning like the fires of Sodom
moist as the salt of the sea
so far from their bodies.
And from the distance of closeness
and from the distance of distance
I grasp the rope at both ends
one tied
to my neck,
one to their neck,
cry out to them,
People of the Galilee!
Leave me alone
so I won’t be lost!
Let me look backwards
and my soul die with Gomorrah.
2
A thin thread binds me to you
pull on it and I go slack
and let it go slack and I pull!
You feel the same way.
All the people of the Galilee
were born from my womb
to be against me
and I from their womb to be against them.
I am of another mind.
They are but men
and something between me and them
breaks the laws of their fathers and sons.
In spite of me in spite of
their anger
I and the people of the Galilee walk
on a tight gallows rope of mine
or perhaps of theirs.
3.
Breaches are mended in spite of the Galilee snows.
Olive trees bear fruit in winter
and the great stones grind everything together-
the oil to soothe our wounds
and the olive-dregs breathe attar in our nostrils
stopped up with the grippe of the Galilee.
I will go on ripping up my pages
and they will cut the rope between me and them
and blood shall flow.
I will be the victim to atone
for my sin
to my son.
Traduzione dall'arabo di Jay Shir
Nonostante tutto,
la tranquillità regna nel villaggio,
agli incroci tra la Galilea Superiore
e quella Inferiore.
Io e i miei cinque figli ci chiediamo,
uno per tutti e tutti
per uno.
Mia moglie Carmelite
conta, e ne risultano sei, e non sa
quale ha dimenticato.
Nonostante tutto,
siamo io e mia moglie
e i nostri cinque figli
e il silenzio. E il dormire
non arriva
su di me.
Traduzione in italiano di: Valbona Jakova
I qetë në fshat
Dhe
pavarësisht nga çdo gjë,
Qetësia
mbretëron në fshat,
Udhëkryqeve
ndërmjet Galilesë së Epërme
dhe
të Poshtme.
Unë
dhe pesë bijtë e mi vrasim mendjen,
Një
për të gjithë dhe të gjithë
Për
një.
Gruaja
ime Karmelite
Numëron,
i dalin gjashtë, dhe s’e di
Cilin
ka harruar.
Dhe
pavarësisht nga çdo gjë,
Jemi
unë dhe ime shoqe
Dhe
pesë djemtë tanë
Dhe heshtja. Dhe dremitje
Nuk më zë
Rob
mua.
Quiet in the village
And in spite of everything
it is quiet in the village
on the crossroads between the upper Galilee
and the lower.
I and my five sons wonder
one about all and all
about one.
My Carmelite wife
counts six and is not certain
whom she forgot.
And in spite of everything
me and my wife
and my five sons
and silence.
And slumber
does not fall
on me.
Quiet in the village
And in spite of everything
it is quiet in the village
on the crossroads between the upper Galilee
and the lower.
I and my five sons wonder
one about all and all
about one.
My Carmelite wife
counts six and is not certain
whom she forgot.
And in spite of everything
me and my wife
and my five sons
and silence.
And slumber
does not fall
on me.
Traduzione
dall’arabo di Karen Alkalay-Gut
Naim Araidy (Maghar,
1950-2015) è stato un poeta, insegnante ambasciatore. Giovanissimo si è
trasferito ad Haifa per completare la sua istruzione fino ad insegnare nella
medesima Università, in quella di Bar-Ilan, al Gordon College of Education e
all’Università Araba per l’Educazione in Israele. Ha presentato due programmi
settimanali su Channel 2: uno per bambini e un notiziario. Ha fondato la
rivista Al-Aswar. Molti suoi lavori, originariamente scritti in ebraico e in
arabo, sono stati tradotti in molte altre lingue, nel 2014 pubblica in italiano
Canzoni di Galilea (Seam). Ha ideato e fondato il Nissan Poetry
Festival nel 1999, nell’occasione della seconda Intifada con l’intenzione di
stabilire un canale di comunicazione fra le diverse religioni che popolano il
Medio Oriente, lui di religione Drusa. Nel 2015 riceve postumo il Premio alla
Carriera a Moniga del Garda.
Naim Araidy (Maghar, 1950-2015) ka qenë një poet, mësues dhe Ambasador. Në rininë e
tij u transferua në Haifa për të përfunduar arsimimin e tij dhe si vijim, për
të dhënë mësim në të njëjtin Universitet, në atë të Bar-Ilan, në Gordon College
of Education dhe në “Università Araba” për Edukimin në Israel. Ka prezantuar dy programe javore në Channel 2: një për fëmijë dhe një për
lajmet. Ka themeluar revistën Al-Aswar. Shumë prej veprave të tij, të shkruara
fillimisht në hebraisht dhe arabisht, janë përkthyer në shumë gjuhë të tjera,
në vitin 2014 boton Këngët e Galilesë (Seam) në italisht. Ai ideoi
dhe krijoi Nissan Poetry Festival në 1999, me rastin e Intifadës së dytë me
qëllimin për të krijuar një kanal komunikimi midis feve të ndryshme që
popullojnë Lindjen e Mesme, ndërsa ai vetë i përkiste fesë Druze. Në 2015 atij ju
atribua pas vdekjes Premio alla Carriera në Moniga del Garda.
Naim Araidy (Maghar, 1950-2015) was a poet, teacher ambassador. At a very young age he moved to Haifa to complete his education until he taught at the same University, Bar-Ilan, Gordon College of Education and The Arab University for Education in Israel. She presented two weekly programmes on Channel 2: one for children and a news bulletin. He founded The magazine Al-Aswar. Many of his works, originally written in Hebrew and Arabic, have been translated into many other languages, in 2014 he published Canzoni di Galilea (Seam) in Italian. He designed and founded the Nissan Poetry Festival in 1999, on the occasion of the second Intifada with the intention of establishing a channel of communication between the different religions that populate the Middle East, he of Druze religion.
In 2015 he received the Lifetime Achievement Award in Moniga del Garda.
