L'Autore con il nuovo libro
Miniera e Libertade
Si nd'ant iscutu a basciu
Narendusí ca su soi abbruxiara
Ca no c'esti vira in mesu a is brebbeis
Poita po pappai no abbastara su latti.
Ci seusu arrutus in cuddu fossu
Scherescendisindi de sa storia nosta
Ca ajaju e babbu s'enta lassau biusu
Po cresci in sa luxi de Deus.
Ndi seus caraus in fundu, a s'iscuriu
Fince s'anima s'annieddara aici
E no lassara Logu mancu a su sanguini
Cussu bellu arrubiu de chini fustis.
S'anti bocciu su passau po dexi arrialis
E no sciu si nd'eus a bessiri de innoi
Abui su soi esti una stiarica
E sa luna Is ogus nostus.
Scetti arrinnegu pozzu lassai in eredirari
Ca is fillus chi ant a nasci
No si nd'ischerèsciant de su surori nostu
Fattu de cinixiu e prantu.
Seus fattus de nudda
E spolincus s'anti lassau in cuddu stampu
In custa notti chi no accabbara mai
Mancu candu astessis mortus.
E immoi ca si biu currendi comment'e maccus
Penciu ca fiatt mellus su scuriu miu
Ca trabballamu po essi liberu
E no po essi schiavu comment'e bosartrus.
Deu fui meri de sa miniera
Armau de piccu e speranzia
Po lassai su nomini nostu in sa storia
De unu populu chi immoi est fattu sceti de fromigas.
Miniera e Libertà
Ci hanno buttato in fondo
dicendoci che il sole scotta
che non esiste la vita tra le pecore
perché per mangiare non basta il latte.
Siamo caduti in quel fosso
dimenticandoci della nostra storia
che nonno e babbo ci avevano lasciati vivi
per crescere nella luce di Dio.
Siamo scesi in fondo, al buio
così che anche l’anima si ottenebra
e non lascia spazio nemmeno al sangue
quello bello rosso di chi eravamo.
Ci hanno ucciso il passato per dieci soldi
e non so se usciremo da qui
dove per sole abbiamo una candela
e per luna i nostri occhi.
Solo rabbia posso lasciare in eredità
perché i figli che verranno
non dimentichino il nostro sudore
fatto di cenere e pianto.
Siamo fatti di niente
e nudi ci hanno lasciato in quel buco
in questa notte che non finisce mai
nemmeno quando moriremo.
E ora che vi vedo correre come pazzi
penso che era meglio il mio buio
che lavoravo per essere libero
e non per essere schiavo come siete voi ora.
Ero il padrone della miniera
armato di picco e speranza
per lasciare il nostro nome nella storia
quello di un popolo che ora è fatto solo da formiche.
Mine and Liberty
They have thrown us into the abyssTelling us that the sun is too hot to handle
That sheep are no longer alive
To quench our hunger with their milk.
We fell into that bottomless pit
Forgetting our history
Inherited from our beloved ancestors
To walk in the Light of our Happy God.
Covered in darkness we descended underground
Where even soul gets dimmed
And there is no room for our blood to flow
That beautiful red once running in our veins.
They killed our past for fifty cents
And I am not sure if we'll ever get out of here
Where the candle is the sun
And our eyes are the moon.
Only anger can I bequeath
So that our children won’t forget
Our due and sweat
Reduced to ashes and tears.
We are made of nothingness
And left stark naked inside that hole
Under the roof of this never-ending darkness
Never ceasing to exist even when we die.
And now that I see you running like crazy
I consider my darkness a better place
Where I work to serve my freedom
Rather than become one of you, a slave.
I was the owner of the mine
Armed with greatness and hope
That wrote our name down in history
The name of a people already changed into ants only.
Translated into English by Era Buçpapaj
Minierë dhe Liri
Na hodhën në fundduke na thënë se dielli djeg
se nuk ka jetë midis deleve
pasi për të ngrënë nuk mjafton vetëm qumështi.
Kemi rënë në atë gropë
duke e harruar historinë tonë
se gjyshi dhe babai na kishin lënë gjallë
për t’u rritur në dritën e Zotit.
Kemi zbritur në fund, në errësirë
në këtë mënyrë edhe shpirti na errësohet
duke mos i lënë hapësirë as gjakut
asaj të kuqeje të bukur që dikur ne ishim.
Na e vranë të kaluarën për dhjetë lekë
dhe nuk e di nëse do të dalim nga këtu
ku për diell kemi një qiri
dhe për hënë sytë tanë.
Vetëm zemërim mund të lë si trashëgim
pasi bijtë që do të vijnë
të mos ta harrojnë djersën tonë
të bërë nga hiri dhe vajtimi.
Jemi bërë nga asgjëja
dhe lakuriq na kanë lënë në atë vrimë
në atë natë që nuk mbaron kurrë
as edhe kur të vdesim.
Dhe tani që ju shoh të vraponi si të çmendur
mendoj se ishte më mirë errësira ime
që punoja për të qenë i lirë
dhe jo për të qënë skllav siç jeni ju tani.
Isha pronari i minierës
i armatosur me kazëm dhe shpresë
për të lënë emrin tonë në histori
atë të një populli që tani është i bërë vetëm nga milingona.
Traduzione in albanese: Valbona Jakova
