Patrizia Nizzo Per la Giornata mondiale della Poesia 2021

Rimandata di un anno, causa virus, perdurando ancor oggi, abbiamo deciso di riunirci
in streaming dal 19 al 21 marzo 2021

Versi dolenti dell’altra ospite della Giornata mondiale della poesia, quelli di Patrizia Nizzo. Come ripercorrere una vita vissuta alla ricerca e spiegazione di quell’amore universale che sebbene appaia, pur velocemente scompare. D’altro canto questo conferma la qualità sia dei versi che della vita reale degli ospiti di questa ‘invisibile Giornata della Poesia, incontro mai avvenuto a causa del virus. La grande qualità umana e poetica degli ospiti che la poesia della Nizzo non smentisce. Leggendo siamo certi di trovarvi semi dei nostri desideri e sconfitte, dei sogni e delle necessità e, soprattutto, di quella natura umana cui auspichiamo (b.c.)

Sore verses of the other guest of the World Poetry Day, those of Patrizia Nizzo. How to retrace a life lived in search and explanation of that universal love that although it appears, even though it quickly disappears. On the other hand, this confirms the quality of both the verses and the real life of the guests of this 'invisible Poetry Day, a meeting that never happened because of the virus. The great human and poetic quality of the guests that Nizzo's poetry does not deny. Reading we are sure that we find seeds of our desires and defeats, of dreams and needs and, above all, of that human nature to which we

Vargje të dhimbshme të një të ftuare tjetër të Ditës Botërore të Poezisë, ato të Patrizia Nizzo. Si të përshkosh një jetë të përjetuar në kërkim dhe shpjegim të asaj dashurie universale që edhe pse shfaqet, megjithatë zhduket shpejt. Nga ana tjetër, kjo konfirmon qoftë cilësinë e vargjeve qoftë jetën reale të mysafirëve të kësaj 'Dite të padukshme të Poezisë, një takim që nuk u bë i mundur të realizohet për shkak të virusit. Cilësia e madhe njerëzore dhe poetike e të ftuarve që poezia e Nizzo-s nuk e pëgënjeshtron. Duke lexuar jemi të sigurt se do të gjejmë farat e dëshirave dhe humbjeve tona, të ëndërrave dhe të nevojave por, mbi të gjitha, të asaj lindjeje njerëzore të cilën e me të vërtetë e urojmë.

L’urlo

Immobile sul precario asse
della mia ragione,
concedo alla fuga
la menzogna di un sogno.
Livida si abbatte stremata
la mano avvinghiata
alla sporgenza.
Nera fuliggine
danza sulla pietra
intrisa di sangue
dove annega l’urlo
dei nostri figli

The cry

Montionless
on the precarious axis
of my mind
grants to flight
the lie of a dream.
The hand clung
to the protusion
falls exhausted.
Dark soot
dances on the stone
drenched with blood
where drowns
the cry of our sons.

Ulërima

E palëvizur mbi boshtin e pasigurt
të arsyes sime,
i lejoj ikjen
gënjeshtrës së një ëndrre.
Mavi shembet e rraskapitur
dora që shtrëngon fort
cepin mbështetës.
E zezë pis
kërcen mbi gurë
mbuluar me gjak
ku mbytet ulërima
e fëmijëve tanë

Piccolo mondo

Un punto nell’universo
in cui tutto è inscindibile.
Per noi piccoli ospiti,
che il breve tempo
di una carezza
non diventi un pugno.
Noi, fiori diversi
di un grande giardino
nutriti dalla stessa terra.
Che i nostri colori
inebrino le api,
arricchiscano il sapore.
Ognuno ha qualcosa da offrire
e l’acqua è per tutti.

Small world

A point in the universe
where everything is unbreakable.
For us the short time of a caress
wouldn’t have to become a punch.
We are different flowers
of a big garden
feeded by the same earth.
Elate our colours the bees,
enriching the beauty.
Everyone has something to give
like gift of life.

Botë e vogël

Një pikë në univers
në të cilën gjithçka është e pandashme.
Për ne mysafirë të vegjël,
që koha e shkurtër
e një përkëdheljeje
mos të bëhet një grusht.
Ne, lule të ndryshme
të një kopshti të madh
të ushqyer nga e njëjta tokë.
Që ngjyrat tona
të dehin bletët,
të pasurojnë aromën.
Secili ka diçka për të ofruar
dhe uji është për të gjithë..

Fratello

Dimmi che quello sparo non era il mio,
dimmi che non doveva smembrare la mia carne.
Dimmi che sei mio fratello mentre batti i piedi,
io i piedi non li ho più!
Li ho perduti per quello sparo non mio
Che serve a farti ottenere ciò che vuoi battendo i piedi… fratello.
Mille e mille lacerati da uno sparo
sono tuoi fratelli muti,
mentre pensi allarmato al tuo colpo di tosse.
Il mio sangue è denso liquido nero
e lo sparo ne riempie i tuoi barili… fratello.
Dimmi pure che hai sbagliato il bersaglio,
lo so che questo non è importante
se il tuo potere fa tacere le coscienze.
Chiudi gli occhi fratello,
non devi essere scioccato dal mio corpo straziato.
Infondo non sono figlio del tuo stesso Dio… fratello!

Brother

Tell me that shot wasn’t mine,
tell me it didn’t have to destroy my body.
Tell me you are my brother
while you are stamping feet,
I lost my feet hit by that shut.
You can’t obtain what you want
stamping your feet… brother.
Many brothers have been killed,
Now their voices belong to silence.
while you seems worried about your cough.
My blood is black fluid
and fills your barrels… brother.
Tell me you have missed target,
I know it isn’t important
if your power silences consciences.
Close your eyes brother,
You don’t have to be shocked
by my body too mangled.
I’ m not your God’ son… brother!

Vëlla

Më thuaj që ajo e shtënë  nuk ishte e imja,
më thuaj që nuk duhej ta kishte copëtuar mishin tim.
Më thuaj që je vëllai im ndërsa përplas këmbët,
unë këmbët nuk i kam më!
I humba për atë të shtënë që nuk ishte e imja.
Çfarë të duhet për të pasur atë që do duke përplasur  këmbët ... vëlla.
Një mijë e një mijë të shqyer nga një e shtënë
janë vëllezërit e tu të heshtur,
ndërsa mendon i alarmuar për të kolliturën tënde.
Gjaku im është i lëngët i zi i trashë
dhe gjuajtja mbush fuçitë e tua ... vëlla.
Më thuaj të paktën që ke gabuar shënjestër,
e di që kjo nuk është e rëndësishme
nëse fuqia jote do të bëntë të heshtin ndërgjegjiet.
Mbylli sytë vëlla,
nuk ke pse të shokohesh nga trupi im i shqyer.
Në fund të fundit unë nuk jam biri i Zotit tënd ... vëlla!

Patrizia Nizzo (Todi 1954) Ha pubblicato cinque raccolte di poesie: Come foglie, premiato al concorso Leandro Polverini, Al di là dei rovi, premiato al concorso internazionale Mons Aureus: Il menestrello dei semplici, premiato al concorso internazionale Il Convivio: La mia casa non ha porte, Dalla nuvola non scendo e un racconto: Dov’era Dio?, premiato con menzione di merito, Il Convivio.
Prima classificata nel Concorso di Poesia “Forme d’Arte”: Premio Alda Merini “Accademia Dei Bronzi”: Prima classificata al Concorso “Odetamò- RomArchè. Ha ottenuto riconoscimenti di merito in concorsi con singole poesie, è presente in numerose Antologie tra le quali: Il viaggio, la memoria, il tempo, LiberAzione poEtica; Haiku tra meridiani e paralleli. Ha collaborato con riviste letterarie come: EscaMontage, deComporre, Parole in fuga, Il Convivio, Le muse. È una delle voci del movimento “Saffo e le altre”.

Patrizia Nizzo (Todi 1954) Ka botuar pesë përmbledhje poezish: Come foglie,  çmim  i  akorduar në konkursin Leandro Polverini,  Al di là dei rovi,  çmim në konkursin ndërkombëtar Mons Aureus:  Il menestrello dei semplici, çmim i fituar në konkursin ndërkombëtar Il Convivio: La mia casa non ha porte, Dalla nuvola non scendo dhe një tregim: Dov’era Dio  ?, e shpërblyer me një certifikatë  merite, Il Convivio. Klasifikuar me çmimin e parë në Konkursin e Poezisë "Forme d’ Arte": Çmimi Alda Merini "Accademia Dei Bronzi": E para e klasifikuar në Konkursin “ Odetamò-RomArchè. Ka marrë dëshmi mirënjohje për meritë në garat me një poezi, është e pranishëme në Antologji të shumta midis të cilave: Il viaggio, la memoria, il tempo, LiberAzione poEtica; Haiku tra meridiani e paralleli.  Ka bashkëpunuar me revista letrare si: EscaMontage, deComporre, Parole in fuga, Il Convivio, Le muse. Është një nga zërat e lëvizjes "Saffo dhe të tjerat".

traduzioni in inglese di Lorella Crivellaro
traduzioni in albanese di Valbona Jakova